Jesienny wiatr świstał koło uszu. Rozkosz żywota, poczucie zdrowia i niespożytych sił organizmu, szczęście zażywania ruchu i pędu, a nade wszystko ciekawość młodości, ciekawość tak zjadliwa, iż wysuwała się na czoło wszystkiego - co też to tam jest na końcu tej dróżki uroczej, co będzie za tamtą oto polną gruszą - zdawała się ponosić z końmi pospołu.