Daha doğrusu, sürekli ölümle uğraşması, her geçen gün yaşama hazzını ve gücünü yok ediyordu. Yeniden o eski -neye yarar-ına savrulmuştu. Nihai düşüş hemen yarın, belki de bugün, bir saat sonra insanı bekliyorsa durmadan sağa sola seğirtmek, şu ya da bu şeye tutkuyla bağlanmak neye yarardı? Sonunda her şey boştu.