Title: ไม่จำเป็น

Text: Tomamos todo o café, servido pelo porteiro. Em seguida, não sei mais nada. A noite passou. Lembro-me de que, a certa altura, abri os olhos e reparei que os velhos dormiam dobrados sobre si mesmos, com exceção de um único que, de queixo encostado às costas das mãos, e com estas agarradas à bengala, me olhava fixamente, como se estivesse à espera de me ver acordar. แต่ละย่อหน้าจะเป็นการทดสอบ

Save test: ใช้นี้หากคุณต้องการแชร์การทดสอบพิมพ์นี้ (เฉพาะสำหรับผู้ใช้ที่ได้รับการยืนยัน)