Het museum - Belcampo
Ik heb mij dikwijls afgevraagd waar het toch aan ligt dat altijd en overal mensen met mij beginnen te praten. Eerst had ik er geen erg in, toen dacht ik dat hier een algemene mededeelzaamheid heerste en dat er weinig verschil bestond tussen mensen die je niet kent en mensen die je wel kende; doordat je zelf mens was, kende je meteen al je medemensen en daarmee uit. Later heb ik gemerkt dat het anders was en dat ik een uitzondering vormde. De mensen praten niet met elkaar, maar wel met mij.
ฝึกที่คำคมนี้
แก้ไขข้อความ
หรือเพียงแค่ให้ความคิดเห็น:
