Een ode aan mijn meest inspirerende blogvoorbeeld: Ernst-Jan Pfauth - Rosalinde Markus
Het was begin maart, ijzig koud en ik liep door een Amsterdamse buurt waar ik de weg niet kende. Google Maps gaf aan dat het twee minuten lopen was, dus ik volgde het pijltje. Trappen af, een wijk door, langs een café, onder een viaduct door. Ik keek naar de nummering van de huizen, stak een weg over en merkte dat ik verkeerd liep. Paniekerig tikte ik opnieuw op mijn schermpje. Een half uur deed ik erover om van het station naar de blogworkshop te komen. Ik dacht nog: 'Waar doe ik dit voor?'.
אמן על פי ציטוט זה
ערוך טקסט
או פשוט השאר תגובה:
